κοκκινη κλωστη δεμενη
κοκκινο το νημα μιας ζωης
δε-μενει κι η ιστορια ...ιδια
ολο.....αλλαζει φορεσιες
δεμενοι ομως σε τουτα εδω τα χωματα
αφησαμε κενο να χασκει
και οπου αφηνεις κενο....
λενε στα παραμυθια
ερχεται το πιο μεγαλο κακο
και μενει....
ιστοριες θα σας πω και παραμυθια
αλλιωτικα γεματα αληθειες
ονειρα που γινηκαν αληθειες
σαν ναταν στα παραμυθια
παει πολυς καιρος
κι αποθυμια μεγαλη
να ησυχασει τουτη η ανταρα
κι ο συμφερτος
αλλοσουσουμα χνωτα και μορφες
καρτερουν να μας κεντησουν
δηλητηριο
μα στην ψυχη μας εχουμε φως
ΚΙ ΕΙΝΑΙ Η ΓΑΛΑΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΔΙΝΕΙ
issallos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
παραμυθιάσματα