ιστοριες δια βιου

.

το blog Παραμυθονειρα δημιουργηθηκε μια 

Παρασκευη βραδυ....

που ειχε 13 ο μηνας......

και ηταν ενας κρυος Φερβουαριος....

του 2009

ξεκινησε με σκοπο να φιλοξενησει το

παθος του issalloυ να βρισκει ιστοριες

απο τα καταβαθα  και τα μυστηρια μερη

 της παραξενης κι ανησυχης φαντασιας του

που ταξιδευει 

και να  σας τα ζωγραφιζει

κανοντας την αληθεια να μοιαζει παραμυθι

και σιγα σιγα ολα τα ονειρα

να γινονται αληθεια.....

......

εγω που σας μιλαω ξερω .....!!!

σσσσ... 

μην το πειτε πουθενα....ομως

ειμαι η σκεψη του issalloυ

που το σκασα κρυφα

 τωρα που κοιμαται

στην αγκαλια της αγαπημενης του φαντασιας

κι ηρθα εδω να κανω  εγω ....

αυτο που σκεφτηκε να κανει

εκεινος 

........!!! 

να και οι τελιτσες του

και τα θαυμαστικα....!!!

αλλα τους πηρε βλεπεις τ' ονειρο

γιατι σημερα ειχαν πολυ σοβαρη συνάντηση 

με την αληθεια 

και απ οτι  φαινεται

κατι καινουριο

σας ετοιμαζουν

...!!! 

 ετσι λοιπον

η ιδεα υπηρχε

το μεσον βρεθηκε

και ξαφνικα

ανοιξε η αυλαια

αυτου  του διαδυκτιακου

χωρου

που μπορει να σας ταξιδεψει

σε χρωματα εικονες

μουσικες

και 

ισσαλλο-ιστοριες

.........!!!

ειστε ολοι καλοδεχουμενοι

βολευτειτε  αναπαυτικα στις αγαπημενες σας θεσεις

και απολαυστε το....

 ολο δικο σας

....

issallos 

ετσι ξεκινησε αυτος ο χωρος!!!

Ο χωρος με τα ΠΑΡΑΜΥΘΟΝΕΙΡΑ 

ειναι για σενα που ξερεις να βλεπεις 

την αληθεια που μοιαζει παραμυθι

 και τα ονειρα που γινονται αληθεια...

τετοια να ψιθυριζει.....

ο γονιος στο παιδι

 και αλλα τοσα ο ανεμος στη θαλασσα...

και κεινο κει το φεγγαρι...

να σφυρα μπουρουδες για να κρυβονται οι γοργονες

 στο μυαλο καποιων ...ονειροπαραμυθευμενων.....

μπας και σωθει το ερμο το παραμυθι και γινει τ'ονειρο αληθεια.....!!!!!

-Γιατι τα παραμυθια λειψανε απο τα παιδια μας; ...

 μηπως και μας τα κατηγορησουνε για κοιμησμενα;.....

η γιαγια κι ο παππους ισως εχουν παει κρουαζιερα

 ο παππους σε κλινικη με κινητικα προβληματα......

κι η γιαγια οσο μπορει πιανεται απο την πραγματικοτητα

 με καινουργια βαλβιδα στην καρδια

 και δωστου φαρμακα ενα σωρο.....

που να της μεινει ορεξη για φαν-τασια..!!!! 

Δεν θα περιμενω εγω τα γεραματα για να πω τα παραμυθια .....θα τα πω απο τωρα ....

να προλαβω να δω, να ανοιγει της ψυχης τους το αυτακι,

 να μαθουν να αφουγκραζονται την νυχτα....

τον ηχο του σκοταδιου ...

το τριξιμο των φυλλων που ξεραίνονται....

την θαλασσια την αυρα που μας τραγουδα...
που 'ναι νοτιας και οι ψυχες κλεινουν τα ματια ...

κι ανοιγουν της ψυχης τους τα φυλλοκαρδια να αφουγκραστουν

.......ακου............ακου............ ακου ......

σταγονες σταλαζουν  ρυθμικα μες την σπηλια..........

περα απ' τα βραχια τα κυματα σηκωνονται
να καταπιουν την αμμο.....
μα η στερια ειναι σκληρη....
απο το ζεστο λιοπυρι........
κι'αφηνει δαγκωματιες πανω της η θαλασσα.....

..........κοχυλια σαν μυστικά σημαδια πανω στην αμμο........

αυτα που θα μαζεψουν με χαρα το πρωϊ τα παιδια...

λαφυρο της εκδρομης  τους

λιγο πριν τα σχολεια ανοιξουν τις πορτες τους 

και τα παιδιά μας μεγαλώσουν ξαφνικά.........

εν τη γεννέση του....

το παραμυθόνειρό μας αυτο, πλαθει  από την αληθεια, 

 λογια αραχνοϋφαντα 

και  με πλοκη μαγικη 

καλεί σε ορθανοιχτο ταξιδι

 στο νου

των παραμυθονειρεμενων μας  παιδιων !!!!

κι οσοι μεγαλοι ηρθατε....

παιδια θα ήσασταν κι εσεις...

κοπιαστε...!!!!

Καλως Ηρθατε !!!!